مرضیه محمدزاده، نویسنده و مدرس دانشگاه ادیان و مذاهب، دراین‌باره گفت: تحریفات عاشورا از همان عصر نهضت آغاز شد. شهادت امام حسین(ع) که نوۀ پیامبر و از بزرگان عصر خود بودند در میان جامعه افکار عمومی را برانگیخت، به همین دلیل از همان زمان، امویان فرایند تحریف و تخریب عاشورا را آغاز کردند.

این نویسنده و پژوهشگر اولین کسی که اقدام به تحریف کرد را عبیدالله بن زیاد دانست و اضافه کرد: او در مجلسی که با حضور اسرای کربلا برگزار کرد، رو به امام سجاد(ع) گفت: «تو کیستی؟» امام پاسخ دادند: «من علی بن الحسین بن علی هستم.» ابن زیاد جواب داد: «مگر علی را خدا نکشت؟» در اینجا منظور حضرت علی اکبر(ع) بودند. امام سجاد(ع) نیز پاسخ عاجلی به او داده و فرمودند که «برادر بزرگی داشتم که نام او هم علی بود، مردم او را کشتند.» توجه کنید که ابن‌زیاد گفت خدا او را کشت و امام پاسخ دادند که مردم او را کشتند. ابن‌زیاد قصد داشت که کشتن اهل‌بیت پیامبر(ص) را مشیت خدا بداند، اما امام سجاد(ع)، حضرت زینب(س) و سایر اسرا از ابتدا رو به ‌روی این جریان تحریف ایستاند.

او ادامه داد: گاهی اوقات منابع اولیه، چیزی را نوشته‌اند که در دوران و قرون بعد دچار تحریف شده است. درواقع در طول زمان تحریفات زیاد می‌شوند و در قرن ۱۰ و ۱۱ و در دوران معاصر تحریفات زیادی رواج یافتند.

محمدزاده با تقسیم تحریفات عاشورا به دو دستهٔ لفظی و معنایی، تصریح کرد: تحریفات لفظی به این معنی نیستند که در لفظ دچار تحریف شده‌اند. من تحریفاتی که آسیب جدی به نهضت امام حسین(ع) نمی‌زند را در زمرۀ تحریفات لفظی قلمداد می‌کنم.

او با اشاره به اینکه تحریفات معنایی به نهضت آسیب زیادی زده‌اند، اظهار کرد: این گروه تحریفات، اهمیت بسیار بیشتری نسبت به تحریفات لفظی دارند، زیرا هدف امام حسین(ع) از قیام را مورد تحریف قرار می‌دهند. به عنوان مثال می‌گویند که امام حسین(ع) از ابتدا می‌دانست که شهید خواهد شد و با هدف شهادت حرکت کرد. حتی مطرح می‌شود که مردم به او گفتند که چرا قصد رفتن دارید و ایشان پاسخ دادند که خداوند می‌خواهد من شهید شوم، سپس از ایشان پرسیدند که چرا زنان و کودکان را با خود همراه می‌کنی و امام پاسخ دادند که خداوند می‌خواهد که آنان نیز اسیر شوند. این روایت‌ها صحیح نبوده و از جملۀ تحریفات عاشورا هستند.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه برخی مطرح کردند که امام حسین(ع) شهید شد تا شفیع امت جدش باشد، گفت: این خیلی زشت و دور از تصور است که امام حسین و یارانش شهید شوند تا گناهکاران را نجات دهند. برخی مسائل عرفانی و عاشقانه نیز گفته می‌شود که صحت ندارند؛ برای مثال می‌گویند امام حسین(ع) برای رسیدن به خدا چاره‌ای نداشت جز اینکه شهید شود. این مسائل از ساحت مقدس اهل‌بیت به دور است.

 اضافه کرد: اینکه مبارزه را صرفاً برای امر به معروف و نهی از منکر می‌دانند و مبارزه علیه حاکم فاسق جائر را کنار می‌گذارند و اینکه حسین‌ بن‌ علی(ع) جنگید تا حاکم ظالمی که بیت المال را غارت می‌کرد و مردم را می‌کشت از بین برود، به فراموشی می‌سپارند. برخی دیگر نیز واقعه عاشورا را مشیت الهی می‌دانند که از آن گریزی نبوده است. این همان تحریفی است که ابن‌زیاد می‌خواست.

او در خصوص تحریف مقایسه اهل بیت با پیامبران خاطرنشان کرد: برخی دیگر حسین‌بن‌علی(ع) را با انبیا و ابراهیم خلیل که پدر انبیاء است مقایسه می‌کنند و معتقدند که امام حسین(ع) در جایگاه بالاتری قرار دارند. یا متأسفانه برخی حضرت زینب کبری(س) را با مریم مقدس مقایسه می‌کنند و آن را دربان خانهٔ حضرت زینب(س) می‌دانند، در حالی که به گفتهٔ قرآن مریم مقدس، معصوم و مطهر است. این مسائل حساس است و ما حق قضاوت در مورد آنها را نداریم، زیرا قضاوت حق خداوند است. ما اجازه نداریم کربلا را با کعبه مقایسه کنیم، زیرا به نهضت حسینی آسیب می‌رساند.

این پژوهشگر تاریخ ائمه با بیان اینکه برخی دیگر از تحریفات، در مناسک عزاداری هستند، تأکید کرد: این تحریفات آسیب زیادی به نهضت امام حسین(ع) وارد می‌کند. اعمال خشونت در عزاداری‌ها در زمرۀ این دسته از تحریفات هستند. درطول تاریخ نقل شده است که اهل‌بیت حتی وقتی بر سینه خود می‌زدند، آسیبی به سینه و بدنشان نمی‌رسید. دعبل خزایی در حضور امام رضا(ع) مدارس‌الایات را می‌خواند و از حسین‌بن علی می‌گفت. کمیت نیز برای امام جعفر صادق از امام حسین (ع) می‌گفت و امام صادق(ع) اشک می‌ریختند و به زنان می‌گفتند که در این جلسه حضور داشته باشند. اینکه برخی افراد طوری سینه بزنند که بدنشان کبود و به گونه‌ای زنجیر بزنند که بدنشان خون‌آلود شود و تیغ در زنجیرها تعبیه کنند یا قمه بزنند، قفل بر بدن خود ببندند یا سر و صورت را گل‌آلود کنند، در سیرۀ اهل بیت نبوده است.

محمدزاده با اشاره به اینکه این اعمال خشن، تشیع را در جهان مذهبی زشت جلوه می‌دهد، اضافه کرد: در قوانین انگلستان قید شده است که کسی حق ندارد در فضای عمومی خون حیوانی را بر زمین بریزد تا کسی خون را روی زمین ببیند. فکر می‌کنید چرا نیروهای پلیس این کشور اجازه می‌دهند که برخی به بهانۀ عزاداری در خیابان‌های این کشور قمه بزنند و به نوزادان آسیب بزنند؟ این اجازه را می‌دهند تا اسلام را تضعیف کنند.

او غلو در عزاداری‌ها را تحریف دیگری دانست و گفت: در هیچ منبع روایی و تاریخی ذکر نشده است که ۲ ماه را برای امام حسین(ع) و کل سال را به مناسبت‌های مختلف عزاداری کنیم. اهل بیت عصمت و طهارت برای امام حسین(ع) تنها ۲ روز عاشورا و اربعین را عزاداری می‌کردند. اهل بیت در این مجالس می‌نشستند و حرمت نگه می‌داشتند. مردم نیز با حضور در این جلسات به آنها تسلیت می‌گفتند. بزرگان و ادیبانی همچون سید حمیری و کمیت اسدی اشعاری در این مجالس می‌خواندند و ذکر مصیبتی در مورد جد ائمه ارائه می‌شد.

او گفت: برخی از الفاظ سخیف و زشتی استفاده می‌کنند و به عنوان مثال بیماری را به حضرت زین العابدین نسبت می‌دهند، در حالی که امام سجاد(ع) ۳۴ سال پس از عاشورا زندگی کردند و صدای تشیع را به گوش جهان رساندند. برخی دیگر الفاظ زشتی را به خودشان نسبت می‌دهند که خلاف قاعدۀ «لقد کرمنا بنی آدم» است. ائمۀ اطهار هرگز از ما نمی‌خواهند که ما خود را در حد یک سگ پایین بیاوریم. اهل بیت از ما انسانیت، اخلاق و بزرگواری خواستند.